การป่าไม้ (forestry) หมายถึง ศาสตร์และศิลป ว่าด้วยการศึกษา วิจัย และจัดการเกี่ยวกับป่าไม้ เพื่อให้ได้ประโยชน์จากป่าไม้อย่างยั่งยืน โดยมีสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องได้แก่ การจัดการทรัพยากรป่าไม้ วิทยาศาสตร์ชีวภาพป่าไม้ เช่น ชีววิทยาป่าไม้ วนวัฒนวิทยา วิทยาศาสตร์สัตว์ป่าและทุ่งหญ้า วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางไม้ หรือวนผลิตภัณฑ์เป็นต้น
การป่าไม้ในประเทศไทย เริ่มตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 โดยทรงสถาปนากรมป่าไม้ (Royal Forest Department)เมื่อร้อยปีเศษมาแล้ว โดยจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านการป่าไม้ชาวอังกฤษชื่อนาย เอ็ช. สเลด เป็นอธิบดีคนแรก
การศึกษาด้านวิชาการป่าไม้หรือวนศาสตร์เริ่มเมื่อปี พ.ศ. 2479 โดยการจัดตั้งโรงเรียนป่าไม้จังหวัดแพร่ ต่อมาเมื่อได้มีการสถาปนามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เมื่อ พ.ศ. 2486 จึงได้ยกฐานะเป็นวิทยาลัยวนศาสตร์และเปลี่ยนมาเป็นคณะวนศาสตร์ในปัจจุบัน

ภาคตะวันตก เป็นภูมิภาคย่อยทางตะวันตกของประเทศ โดยทั่วไปยังถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของภาคกลาง (ภาคกลางเดิม ที่รวมทั้งภาคตะวันตก และภาคตะวันออกด้วย) แม้ว่าจะจัดรวมอยู่ใน "ภาคตะวันตก" แต่ในภูมิภาคนี้ยังมีความหลากหลาย ตามลักษณะทางภูมิศาสตร์ซึ่งแตกต่างกันค่อนข้างมาก
ในภาคตะวันตก มีจังหวัดต่างๆ 8 จังหวัด ประกอบด้วย กาญจนบุรี, นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, เพชรบุรี, ราชบุรี, สมุทรสงคราม, สมุทรสาคร และสุพรรณบุรี ซึ่งอาจแบ่งได้เป็น 3 ส่วน ได้แก่

ส่วนตะวันออก อยู่ติดชายฝั่งอ่าวไทยตอนบน ได้แก่ สมุทรสงคราม และสมุทรสาคร
ส่วนตะวันตก ได้แก่ สุพรรณบุรี, กาญจนบุรี, ราชบุรี และนครปฐม
ส่วนใต้ อยู่ติดชายฝั่งอ่าวไทยด้านตะวันออก ได้แก่ เพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์